ตอนนี้กำลังทยอยลงตอนที่รีไรท์อยู่ค่ะ (ในที่สุดก็แต่งมาถึงตอนจบจนได้ อิอิ ^^)
ลักยิ้มจะขอเว้น 'บทเริ่มต้น' ฉบับดั้งเดิมไว้ก่อน เพื่อใช้เป็นหลักฐานยืนยันวันที่โพสค่ะ
คุณผู้อ่านที่เพิ่งเข้ามาอ่าน เริ่มตามอ่านได้ตั้งแต่ 'ตอนที่ 2 บทนำ' ได้เลยนะคะ
ส่วนคุณผู้อ่านที่เคยเข้ามาอ่านแล้ว ลักยิ้มก็อยากให้ลองย้อนกลับไปอ่านฉบับรีไรท์ดูค่ะ
เพราะมีการเพิ่มตัวละครใหม่เข้ามา
ขอบคุณจริงๆ ค่ะ ที่แวะเข้ามาอ่านนิยายของลักยิ้ม...เป็นปลื้มสุดๆ เลยค่ะ
ตัวละครและสถานที่ที่เอ่ยถึงในเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ผู้แต่งสมมติขึ้น
ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงผู้หนึ่งผู้ใด
หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
อาริตา สาวน้อยวัย 19 ปี ต้องตกกระไดพลอยโจนกลายมาเป็นเจ้าสาวของ ปฐพี หนุ่มวัย 29 ปี ที่ซ่อนความเจ้าเล่ห์ไว้ภายใต้หน้ากากแสนเย็นชา งานนี้สาวเจ้าจะหนีพ้นเงื้อมมือคนบ้ากามที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีคนนี้ไปได้หรือไม่ แล้วไหนจะความรักที่ไม่ลงตัวของเพื่อนรักอย่าง ศริญทิพย์ กับ กรณ์ ที่มีเธอเข้าไปพัวพันจนเกิดเป็นรักสามเศร้าอีกล่ะ ติดตามเรื่องราววุ่นๆ ซึ้ง หื่น ฮา ได้ที่นี่แล้วค่ะ
หนึ่ง......รักเพียงแรกพบ
หนึ่ง......รักไม่รู้ตัว
หนึ่ง......รักโลเล
หนึ่ง......รักหมดใจ
++แนะนำตัวละคร++ (เป็นเพียงอิมเมจที่ลักยิ้มนำมาประกอบนิยายเท่านั้นนะคะ หากไม่ตรงตามที่คุณผู้อ่านจินตนาการไว้ ก็ขออภัยด้วยค่ะ)
ปฐพี บริรักษ์สกุล (คุณพี่ดิน)
หนุ่มใหญ่เจ้าของโรงแรมและห้างสรรพสินค้าชื่อดังในกรุงเทพฯ
นักธุรกิจมาดนิ่ง บ้างาน รักครอบครัว ลึกๆ เป็นคนอ่อนโยน ใจดี
ชอบทะลึ่งใส่นางเอกเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง จนเธอแอบเรียกเขาว่า 'คนบ้ากาม'
อาริตา วิสุทธิ์ (หนูอุ้ม)
นักศึกษาสาวคณะมนุษย์ศาสตร์ สาขาภาษาอังกฤษ
ลูกศิษย์คนเก่งของเหล่าอาจารย์ และลูกสาวขี้อ้อนของพ่อแม่
เธอสนใจเรียนภาษาที่หลากหลายจึงให้เหล่าซือที่โรงเรียนเดิมช่วยติว จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้ต้องมาเจอกับเขา 'คนบ้ากาม'
กรณ์ พัฒนวัจน์ (ไอ้หมาเน่า)
นักศึกษาหนุ่มคณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิศวกรรมซอฟต์แวร์ พ่วงตำแหน่งนักกีฬาบาสชายของมหาวิทยาลัย
หนุ่มฮอตในหมู่สาวๆ ทั้งสาวแท้ สาวเทียม แต่กลับต้องอกหักเพราะรักนางเอกของเรา จิตใจโลเล แต่มีความจริงใจ
ศริญทิพย์ กันรตา (ริน)
นักศึกษาสาวคณะมนุษย์ศาสตร์ สาขาภาษาอังกฤษ เพื่อนรักของนางเอก
นักกีฬาบาสหญิงที่ภายนอกดูเข้มแข็งแต่แท้ที่จริงเธอแอบซ่อนความอ่อนแอไว้ข้างหลังนัยน์ตาคู่เศร้า ความรักที่ต้องเป็นฝ่ายรักเขาข้างเดียว ทำให้เธอพยายามตีตัวออกห่างจากเขา แม้ว่าตัวเองจะต้องเจ็บปวดก็ตาม
(ขอบคุณคุณผู้อ่านที่ add เรื่องนี้เป็นแฟนคลับ แล้วก็ทุกเม้นท์ที่ให้กำลังใจด้วยค่ะ)
ขอบคุณ คุณchrysalis_devil ที่มาเป็นเม้นท์แรกให้ บอกตรงๆ ค่ะว่าตอนนั้นกรี๊ดมากมาย ดีใจที่มีคนเข้ามาอ่านและเม้นท์ให้
ขอบคุณ คุณนวาระ สำหรับคอมเม้นท์ดีๆ ในทุกตอนที่คุณเม้นท์ให้ ซึ้งใจจริงๆ ค่ะ จนไม่รู้จะบอกยังไงดี
ขอบคุณ คุณp p p pari (เพื่อนของผู้แต่งเอง) ที่เป็นกำลังใจให้มาตลอด)
ขอบคุณ คุณLT*[V.I.P] และ คุณPotae Jung และ คุณborametz ดีใจที่พวกคุณแวะเข้ามาอ่านค่ะ
ขอบคุณ คุณ!^:kluay:^! และ คุณคนอ่าน ด้วยนะคะ ที่เม้นท์ให้ ฝากติดตามต่อไปด้วยค่ะ
ขอบคุณ คุณผู้อ่าน ที่เพิ่งแวะเข้ามาอ่านและยังไม่ได้เอ่ยถึง ขอบคุณจริงๆ ค่ะ
รักการแต่งนิยาย
ลักยิ้ม ^^
เม้นท์เป็นกำลังใจให้กันสักนิด...นะจ๊ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น